’t Is met verwondering dat alles eindigt en begint,
waarheen je ging en hoe je door de wereld trok,
een lange lijn, een zijdeglanzend fleurig lint
van liefde, vriendschap, vreugd’ en onverholen wrok,
en alle keren dat je mokkend voor het blok
gezet wordt van een keuze die je geenszins zint
en aanvoelt als het roffelen van een wrede stok
op hoofd en rug van een onschuldig kwetsbaar kind,
zorgen er uiteindelijk samen opgeteld
voor dat je de persoon geworden bent
die zich verbaast en telkens weer versteld
staat van hoe slecht hij zijn omgeving kent,
die zich laat leiden door de zucht naar geld,
waaraan hij zelf nooit ofte nimmer went.
Foto’s Ana Carvalho
