Op 26 april 1916 hulde een jonge Portugese dichter zich in een Parijse hotelkamer in een smoking, slikte vijf flesjes strychnine en ging op bed liggen.
Het verhaal in De omvang van de wereld wordt verteld door vier personages (stemmen).
Portugese familiesaga, bildungsroman en romance ineen, over de ondergang van een adellijke Portugese familie, door een van de grootste schrijvers van de negentiende eeuw.
Deze roman, die zich afspeelt op een eiland voor de Braziliaanse kust, wervelt op een caleidoscopische manier door de afgelegen gesloten gemeenschap die veel complexer is dan de schijn doet vermoeden.
De Muur voorbij. Berlijnse fado – inclusief de poëtische fotografie van Ana Carvalho – vertelt het leven van de anderen, maar dan anders. Geen (n)ostalgie, geen achterafsprookje, maar een ooggetuigenverslag.
De poëzie van Maria Brás Ferreira is doordrongen van een scherp besef van het in de wereld zijn.
We schrijven 11 november 1975 en de Portugese kolonie Angola wordt na een bloederige koloniale oorlog onafhankelijk.
Kroniek van het vermoorde huis vertelt over de ondergang van een plattelandsfamilie uit de Braziliaanse deelstaat Minas Gerais, die zich in de eerste helft van de twintigste eeuw krampachtig vastbijt in oude glorie en een afbrokkelende traditie.
In de tweetalige bloemlezing Ik heb de tijd op je naam gezet zijn gedichten uit de Portugese literatuur verzameld die van de zestiende eeuw tot nu geschreven zijn door vrouwen.