Een boek is een levend wezen met een eigen ademhaling, waarvan je het ritme dient te respecteren, wil de lezer niet in ademnood raken. Om die reden moet je soms passages schrappen die je liever had behouden. Gelukkig heb ik een website, waarop ik dingen alsnog kwijt kan die buiten de kaften van het boek…
L’histoire se répète: Van 1878 tot 1888 was de Portugese schrijver Eça de Queiroz (1845-1900) als consul werkzaam in Bristol. Vandaaruit stuurde hij columns naar de Braziliaanse krant Gazeta de Notícias en het Portugese dagblad A Actualidade. In 1880 schreef hij het volgende stukje naar aanleiding van een Brits militair optreden in Afghanistan. De…
Quinten Jiskoot Over Licht op Lissabon – stadsverhalen. Eigenlijk zou een recensie geschreven moeten worden op de manier waarop oudere Portugese mannen, volgens vertaler Harrie Lemmens in ´Licht op Lissabon´, een wandeling maken: ´Je zet twee stappen, blijft staan, legt je hand op de schouder van je gesprekspartner, kuiert verder, analyseert en geeft commentaar op…
O blauwe lucht – het blauw van toen ik hier woonde –, eeuwig loze zuivere waarheid! O trage stille oude Taag, waarheid waarin de lucht zich weerspiegelt! O herbezochte pijn, het Lissabon van toentertijd nu! Ó céu azul — o mesmo da minha infância — Eterna verdade vazia e perfeita! Ó macio…
Behalve zijn rijk te besturen, schreef de Portugese koning Dom Duarte I (1391-1438), bijgenaamd o eloquente, ‘de welsprekende’ ook, onder meer het boek Leal Conselheiro (‘Loyale Raadgever’). Daaruit een fragment waarin hij ingaat op depressies: ‘Over zwaarmoedigheid’. ‘Naar ik weet gaan veel mensen gebukt onder de somberheid die voorafgaat aan een verlies van het concentratievermogen en…
FERNANDO PESSOA (1888-1935) (ÁLVARO DE CAMPOS) ONTWAKEN VAN DE STAD LISSABON Ontwaken van de stad Lissabon, later dan de andere, Ontwaken van de Rua do Ouro, Ontwaken van het Rossio, voor de deuren van cafés, Ontwaken En tussen dat alles het station, dat nooit slaapt, Als een hart dat wakker en tijdens de…
José Saramago Het evangelie volgens Jezus Christus De zon staat in een van de bovenhoeken van het doek, de linker voor wie kijkt, en ze is afgebeeld, de dagvorstin, als een mensenhoofd waaruit felle lichtstralen en golvende tongen schieten, als een windroos die niet weet naar welke plaatsen ze zal wijzen, en dat…
Harrie glijdt de helling af Aan alle schurken en geteisem, schijnheiligen en schoffeerders, grootmagnaten en schlemielvernachelaars, shortbeleggers en oliespuiters, sjeiks en sjoemelaars, tsaren en rode despoten, ellebogenwerkers en beentjelichters, beeldenstormers en geschiedvervalsers ogensluiters en blindstaarders konkelaars en kronkelaars, verdraaiers en leugenaars; aan hen die bedriegen en bedonderen, poten uitdraaien en hoofden afhakken,…
Eind 2020 vroeg het Braziliaanse universiteitsblad Opiniães mij om iets te schrijven over Kroniek van het vermoorde huis van Lúcio Cardoso (1912-1968), dé roman over Minas Gerais, de deelstaat waar de mensen vaak zwaar op de hand zijn – wat uiteraard gunstig is voor de literatuur. Autran Dourado, João Guimarães Rosa, Drummond de Andrade en Cyro…
In 2018, 2019 en 2020 verzamelde en vertaalde ik gedichten van, in deze volgorde, Rui Cóias (Laat de stilte, Uitgeverij Vleugels), Fernando Pessoa (Een spoor van mezelf, De Arbeiderspers) en Maria do Rosário Pedreira (Scherven, Uitgeverij Koppernik). Hier een drieluik van deze Portugese dichters. Linker zijpaneel – Rui Cóias Nooit zul je kunnen ophouden…