Aan denken over hoe het vroeger was,
toen al wat is nog te gebeuren stond,
kleeft iets precairs: je maakt een cirkel rond
door lang vervlogen jaren met wat pas
gebeurd is in verband te brengen – lont
voor ’n felle brand die onder hemd en jas
woedt waar het hart bonkt als een contrabas
of aanslaat als een woeste herdershond.
Kijk liever dus vooruit en blus het vuur
dat ieder morgen grimmig in gevaar
brengt en een dreiging vormt voor de duur
van wensen en verlangens in het jaar
dat aanbreekt als een kwetsbaar kind zo puur.
Schuif weg dat toen en zeg: ‘Och laat ook maar!’
Foto Ana Carvalho
