Harrie Lemmens
Sonnet 2, met een foto van
Ana Carvalho
Dat niets van wat ooit mooi was overblijft
is wrang, immens gemeen en onterecht,
en het maakt niet uit of je verbeten vecht,
tekeergaat als een woedend wijf dat kijft
op alles wat verdorven, rot en slecht
is in haar ogen, wat haar bindt en drijft,
en haar wreed en onbarmhartig inwrijft
wat haar drang aan banden heeft gelegd:
de hoogmoed die toch altijd voor de val
komt. Dus ook al ben je knap als niemand,
wees bescheiden, ga niet prat op al
wat als een huis gebouwd op drijfzand
is en onvermijdelijk verdwijnen zal,
want schoonheid houdt niet eeuwig stand.
