In het kader van mijn reeks stichtelijk-haptonomische sonnetten volgt hier ‘Pierement’. Ik haat draaiorgels, maar als je wilt dichten, moet je nergens je oren voor sluiten en is alles inzetbaar, zolang het maar een beetje klinkt. Met dank aan Peter Nijssen. Pierement, een sonnet De orgelklanken krinkelen vrolijk en vitaal hoog boven straten, stegen,…
ANTÓNIO LOBO ANTUNES – DE OMVANG VAN DE WERELD Over het boek: een oude man (Lobo Antunes?) overziet zijn leven. Een industrieel die een kind heeft verwekt bij een maîtresse, een meisje dat hij uit zijn geboortedorp in het noorden van Portugal heeft meegenomen naar Lissabon. Hun dochter is het tweede van de vier…
De weg naar jou toe was altijd zo onzeker: zoveel maanden van stekels en stenen, van slechte voortekens, van takken die het vlees openreten als rieken, van stemmen die tegen mij zeiden dat verder gaan geen zin had, dat jouw blik al een leugen was; en mijn hart hield zich altijd zo doof voor…
Wanneer het uur komt van de nacht, en nare dromen of het ongemak van slapeloosheid die als een matrak of knuppel van barbaarse macht omlaagtjakt, als een harde tak, de stilte tegenhouden die als zacht fluweel van een gegoten vacht zich om je heen vouwt, niet te strak; wanneer je weer eens niet…
Ik liep door de Avenida Copacabana en keek verstrooid naar flatgebouwen, mensen en de zee, zonder ergens aan te denken. Ik had nog niet gemerkt dat ik in feite niet verstrooid was, maar dat ik aandachtig keek zonder me in te spannen, dat ik iets heel zeldzaams was: vrij. Ik zag alles en ik zag…
De stad of toch maar niet? Eça de Queiroz In zijn postuum verschenen roman De stad en de bergen vertelt de grote Portugese schrijver Eça de Queiroz (1845-1900) het verhaal van de steenrijke Portugees Jacinto, die eind achttiende eeuw in Parijs alle technische snufjes van een bruisende technische vooruitgang tot zijn beschikking heeft, maar daar…
Harrie Lemmens Sonnet 2, met een foto van Ana Carvalho Dat niets van wat ooit mooi was overblijft is wrang, immens gemeen en onterecht, en het maakt niet uit of je verbeten vecht, tekeergaat als een woedend wijf dat kijft op alles wat verdorven, rot en slecht is in haar ogen, wat haar…
Vertaalsonnet ‘Vertalen is het plegen van verraad, zo botweg liegen van de waarheid dat het, sorry hoor, ten hemel schreit en alle perken ver te buiten gaat.’ ‘O ja? En heeft een lezer dan soms baat bij het tekort aan vindingrijkheid waaraan de woord-op-woord vertaler lijdt? Nee! Vertalen is verzinnen wat er staat!’…
Het ging er soms hilarisch aan toe in Frankfurt, toen João Ubaldo Ribeiro daar in de herfst van 2013 samen met zijn vrouw Berenice te gast was. Op zijn geheel eigen, even vermakelijke als overweldigende manier weidde hij voor een aandachtig Duits publiek uit over allerlei clichés en misvattingen die bij de Brazilianen…
Voordat hij schrijver werd, en ook nog geruime tijd nadat hij al beroemd geworden was door zijn romans, werkte Lobo Antunes als de psychiater die hij van huis uit was in het psychiatrisch ziekenhuis Miguel Bombarda in Lissabon, waar hij behalve door de koloniale oorlog getraumatiseerde soldaten veel trotse persoonlijkheden op zijn spreekuur kreeg…