Pierement

In het kader van mijn reeks stichtelijk-haptonomische sonnetten volgt hier ‘Pierement’. Ik haat draaiorgels, maar als je wilt dichten, moet je nergens je oren voor sluiten en is alles inzetbaar, zolang het maar een beetje klinkt. Met dank aan Peter Nijssen. Pierement, een sonnet   De orgelklanken krinkelen vrolijk en vitaal hoog boven straten, stegen,…

Continue Reading →

De stad of toch maar niet? Eça de Queiroz

De stad of toch maar niet? Eça de Queiroz In zijn postuum verschenen roman De stad en de bergen vertelt de grote Portugese schrijver Eça de Queiroz (1845-1900) het verhaal van de steenrijke Portugees Jacinto, die eind achttiende eeuw in Parijs alle technische snufjes van een bruisende technische vooruitgang tot zijn beschikking heeft, maar daar…

Continue Reading →

Sonnet 2

  Harrie Lemmens Sonnet 2, met een foto van Ana Carvalho Dat niets van wat ooit mooi was overblijft is wrang, immens gemeen en onterecht, en het maakt niet uit of je verbeten vecht, tekeergaat als een woedend wijf dat kijft   op alles wat verdorven, rot en slecht is in haar ogen, wat haar…

Continue Reading →

Vertaalsonnet

  Vertaalsonnet ‘Vertalen is het plegen van verraad, zo botweg liegen van de waarheid dat het, sorry hoor, ten hemel schreit en alle perken ver te buiten gaat.’   ‘O ja? En heeft een lezer dan soms baat bij het tekort aan vindingrijkheid waaraan de woord-op-woord vertaler lijdt? Nee! Vertalen is verzinnen wat er staat!’…

Continue Reading →